تاثیر تدابیر پرستاری برمیزان بروز دلیریوم در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه قلبی بیمارستانهای شهر شیراز

چکیده مقدمه و هدف: پذیرش دربخش مراقبتهای ویژه بطوربالقوه یک حادثه استرس زا است که درآن درد و اختلالات فیزیولوژیکی ناشی ازبیماری حاد همراه با اختلالات عاطفی ثانویه، ممکن است منجربه سندرم بخش مراقبتهای ویژه یا دلیریوم گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تدابیر چندبخشی بر میزان بروزدلیریوم دربیماران بستری دربخش مراقبتهای ویژه قلبی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کار آزمایی بالینی بر روی 120 بیمار بستری در بخش مراقبتهای ویژه قلبی، که در دو گروه60 نفری آزمون و کنترل قرار گرفتند، انجام شد. مداخلات به صورت گوش دادن به رادیو و ملاقات با افراد خانواده در خارج از ساعات ملاقات در گروه آزمون انجام شد. و گروه کنترل نیز مراقبتهای معمول بخش را دریافت کردند. درطی انجام مداخله روزی دوبار احتمال بروز اختلال شناختی با استفاده ازآزمون MMSE درکلیه نمونه های پژوهش بررسی، وبروز دلیریوم درموارد مشکوک این آزمون، توسط معیارهای D‏SM- IV-TR تاییدگردید. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و نان پارامتریک و نرم افزار 16 spssمورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. یافته ها: با میزان بروز 7/1 درصد درگروه کنترل اختلاف آماری معنی داری در مقایسه با گروه آزمون مشاهده نشد(315/0 = p). اما نتایج، افزایش قابل توجهی در نمرات شناختی در گروه آزمون پس از مداخلات، در مقایسه با قبل ازآن و با گروه کنترل نشان دادند(003/0 = p). نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که این مداخلات میتواند به عنوان یک روش بی خطر غیردارویی در پیشگیری ازبروزدلیریوم در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه قلبی بکار رود.